wordify
bokmålsordboka
brøler
SUBSTANTIV
Person som brøle
Grov tabbe eller feil
Gjøre en brøler
Gå til ordforklaring for "brøler"
brøle
VERB
Om større dyr: utstøte en kraftig og dyp lyd
Løven brøler
Om person: rope, skrike
Brøle ut en ordre
Brøle av latter
Om naturfenomener og maskiner: gi fra seg en sterk lyd
Motoren brøler
Gå til ordforklaring for "brøle"
nynorskordboka
brølar
SUBSTANTIV
Person som brøle
Grov feil eller tabbe
Gjere ein brølar
brøle
VERB
Om større dyr: bure, gaule
Oksen bura og brølte
Om folk: rope, skrike
Brøle ein kommando
Brøle av latter
Om naturfenomen og maskinar eller motorar: gje frå seg ein sterk lyd
Stormen brøler rundt novene