bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Slede med plass til to personer ved siden av hverandre; til forskjell fra spiss-slede
nynorskordboka
breisle
SUBSTANTIV
Norrønt breizla, i samansetninga yfirbreizla ‘overbreisle’; samanheng med breie
spreiing, breiing
Noko som er breitt utover, særleg høy
Leggje breisle på barnet
breislede
SUBSTANTIV
Av brei
Slede med plass til to jamsides; til skilnad frå spiss-slede