bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Sted der en bor
Skifte bosted
SUBSTANTIV
adresse for noens bosted
SUBSTANTIV
Kommune der en har bosted
nynorskordboka
bustad
SUBSTANTIV
Norrønt bústaðr, jamfør òg norrønt bólstaðr ‘bustad, gard’; av bu
Stad eller gard der ein bur eller kan seiast å ha heimen sin
Ha fast bustad
Det skortar på nye bustader
Som etterledd i ord som:
I overført tyding: tilhaldsstad
Ordet vart menneske og tok bustad mellom oss (Joh 1,14)
bustadbygg
SUBSTANTIV
bygg med bustad(er)
Bygningen blir omregulert til bustadbygg
bustadbygging
SUBSTANTIV
Det å byggje bustader
Gje lån og tilskot til bustadbygging
bustadbyggjelag, bustadbyggelag
SUBSTANTIV
partlag som har til føremål å byggje og administrere bustader