bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Norrønt búandi, bóndi, opprinnelig presens partisipp av búa ‘fastboende’
Person som driver jordbruk på egen gård og lever av det; gårdbruker
Person som bor på bygda
Særlig om eldre forhold: gårdmann; til forskjell fra husmann og strandsitter
Gårdbruker med stor gård; til forskjell fra småbruker
Sjakkbrikke med laveste verdi
SUBSTANTIV
Fra svensk
Anger over å ha begått en dumhet, særlig i en rus
SUBSTANTIV
Etter tysk Bauernfänger
Person som narrer penger fra uerfarne og godtroende mennesker (egentlig fra tilreisende bønder)
SUBSTANTIV
Bruk av grove knep
nynorskordboka
bonde
SUBSTANTIV
Norrønt bóndi, búandi, opphavleg presens partisipp av búa ‘bu, ha bustad’
Person som driv jordbruk på eigen (eigne) gard(ar) og lever av det; gardbrukar
Person som bur på bygda
Særleg før: gardmann; til skilnad frå husmann og strandsitjar
Gardmann med heller stor gard; til skilnad frå småbrukar
Sjakkbrikke med lågaste verdi
bondeallmuge, bondeålmuge
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: allmuge av bønder
bondeanger
SUBSTANTIV
Frå svensk
Anger eller trege over noko gale ein har gjort, særleg i ein rus