bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av dansk blød; jamfør bløt , etter mønster av blaut
Dum vits, særlig der poenget består i ordspill over lydlike ord
Servere flaue blødmer
nynorskordboka
blødme
SUBSTANTIV
Frå bokmål
Flau, tåpeleg vits, særleg der poenget er eit ordspel på lydlike ord
Dei byrja bli lei blødmene hans