wordify
bokmålsordboka
beryktet, berykta
ADJEKTIV
Fra lavtysk; førsteleddet av be-; av foreldet berykte ‘spre (dårlige) rykter om’
Som har dårlig rykte, er ille omtalt
Han er beryktet over hele byen
Et beryktet hus
En beryktet kvinne
En beryktet sving
Gå til ordforklaring for "beryktet"
nynorskordboka
berykta
ADJEKTIV
Gjennom bokmål, frå lågtysk; førsteleddet av be-
illgjeten; med dårleg rykte
Ein berykta brotsmann
Ein berykta veg