bokmålsordboka
VERB
Av tysk benennen
Han benevner seg direktør
Dette benevnes ofte som unnfallenhet
Motstanderen er benevnt som en av verdens beste
SUBSTANTIV
En god benevnelse
nynorskordboka
namngi, namngje, namngjeve
VERB
Gje, setje namn (på)
Gje opp, seie namnet på
Namngi seg
Avisinnlegget er skrive av ein ikkje namngjeven person
namngiving, namngjeving
SUBSTANTIV
Det å gje namn