bokmålsordboka
VERB
Etter tysk belehren
Ta i skole; rettlede, rettleie
Belære noen noe
Jeg lar meg ikke belære av deg
ADJEKTIV
Av belære
Som på en selvsikker måte prøver å veilede andre; doserende
Snakke i en belærende tone
nynorskordboka
preikar
SUBSTANTIV
preik
SUBSTANTIV
Av preike
Tomt snakk, tøv, prat
Mykje preik og lite handling
preike
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt prédikan; av preike
Oppbyggjeleg tale i ei gudsteneste
Halde preike
Moraliserande foredrag
Skjennepreike
preike
VERB
Norrønt prédika, frå latin praedicare ‘rope (ut), seie fram, forkynne’
Halde preike, forkynne
Preike Guds ord
Formane til; agitere, propagandere for
Preike moral
Prate, snakke i det vide og det breie om noko
Dei preika politikk heile dagen
Preike hol i hovudet på