bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra gammelfransk, av latin bestia ‘dyr, vilt dyr, udyr’
Vilt og farlig dyr; udyr; uvanlig stort dyr
Et beist av en bjørn
Husdyr; krøtter, særlig storfe
Brukt som skjellsord om eller til folk eller dyr som vekker uvilje
Ditt beist!
Et pågående beist av en selger
Noe som er uvanlig stort i sitt slag
Et stort og tungt beist av en telefon
VERB
Av tysk beizen, opprinnelig ‘la bite’
Farge tre med visse tynne væsker slik at årer og tegninger skinner igjennom
Beise huset
Sette inn tøy eller garn med visse kjemiske stoffer i vannoppløsning for at fargestoffet skal feste seg til trådfibrene
Rense (metall) med syre
Fjerne smittestoffer fra såkorn eller verne frø mot skadedyr ved hjelp av varmt vann eller kjemikalier (i oppløsning eller pulverform)
nynorskordboka
beist
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk, frå gammalfransk, av latin bestia ‘dyr, vilt dyr, udyr’
Farleg, skremmeleg dyr; uvanleg stort dyr
Eit beist av ein bjørn
Husdyr; krøter, særleg storfe
Brukt som skjellsord om eller til folk eller dyr som vekkjer uvilje
Ditt beist!
Eit pågåande beist av ein seljar
Noko som er uvanleg stort i sitt slag
Eit beist av ein maskin