wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
behefte
VERB
Se bøying
Fra lavtysk ‘binde fast, fengsle’
bebyrde
med gjeldsforpliktelser, især tinglyst gjeld på fast eiendom
Han har beheftet eiendommen sterkt
Leiligheten er beheftet med gjeld
Forbundet med noe negativt; belemret med
En prognose beheftet med usikkerhet
Rapporten er beheftet med en rekke faktafeil
Gå til ordforklaring for "behefte"
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
hefta
ADJEKTIV
Sjå bøying
Sydd eller limt, utan harde permar; til skilnad frå
innbunden
Ei hefta bok
heftal
ADJEKTIV
Sjå bøying
heftesam
heft
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Det å bli
hefte
;
hindring
;
forseinking
Det var mykje heft med den gamle bilen
Mykje heft og plunder
feste
; det å
hefte
Murblokker som gjev god heft for murpuss
hefte
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Jf norr. hepti ‘handtak’; av
hefte
seinking
;
hindring
All snøen førte til mykje hefte i arbeidet
Det blir ikkje noko hefte med å ha dei med
Noko som heftar, hindrar, stengjer;
stengsel
; stad som det er vandt å kome frå
Hesten sprang ifrå meg til han kom til eit hefte
Plikt som kviler på ein fast eigedom, til dømes lån eller avgrensing av bruken;
klausul
Samling av ark, blad el blankettar som er hefta saman; mindre, uinnbunden bok
Første hefte i serien kjem i januar
Lukk