wordify
bokmålsordboka
behold
SUBSTANTIV
Fra lavtysk; jamfør beholde
beholder
SUBSTANTIV
Fra tysk
Hul gjenstand av hardt materiale, brukt til å oppbevare eller transportere væsker, masser eller gjenstander i; kar, tank, kanne, dunk
En beholder med brannfarlig væske
Gå til ordforklaring for "beholder"
beholdning
SUBSTANTIV
Av beholde
Mengde av varer eller penger; lager, forråd
Beholdningen tar snart slutt
Bankens beholdning av penger
Selskapets beholdning av aksjer
Gå til ordforklaring for "beholdning"
beholde
VERB
Fra lavtysk
Fortsette å ha; ikke gi slipp på
Beholde jobben
Beholde makten
Beholde kontrollen
Beholde livet
Han fikk lov til å beholde gården
Et skjørt som beholder fasongen
Du kan bare beholde støvlene på
Jeg beholdt mistanken for meg selv
Gå til ordforklaring for "beholde"
nynorskordboka
behald
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; jamfør behalde
Berre i faste uttrykk
I behald
Ikkje tapt eller øydelagt
Kome frå det med liv og lemer i behald
Ubrukt; urørt; att, igjen
Ha noko pengar i behald
I god behald
Uskadd og trygg
Berga
Intakt
Kome heim i god behald
Ha orda sine i behald
Ha dekning for det ein har sagt
behaldar
SUBSTANTIV
Frå tysk
Hol gjenstand av hardt materiale, brukt til å oppbevare eller transportere væsker, massar eller gjenstandar i; kjerald, kar, kanne
Ein behaldar med kjernefysisk avfall
behaldning
SUBSTANTIV
Av behalde
Mengd av varer eller pengar; lager, forråd
Auke behaldninga av aksjar
behalde
VERB
Frå lågtysk
Halde fram med å ha
Han fekk behalde pengane
Kjempe for å behalde skulen i bygda