bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra lavtysk, eller nederlandsk ‘skjegg’
Hos visse hvalarter: trekantete, frynsete hornplater som erstatter tenner og virker som en sil; jamfør bardehval
bard, barde
SUBSTANTIV
SUBSTANTIV
Hval i underordenen Mystacoceti som mangler tenner og har barde i overkjeven; til forskjell fra tannhval
nynorskordboka
bard, barde
SUBSTANTIV
Norrønt barð
Vatnet rann over bardane på tønna
Leite i elva frå bard til botn
Som etterledd i ord som:
Side, bordkant (på båt eller ferje)
barde
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, eller nederlandsk ‘skjegg’
Hos visse kvalarter: trekanta og frynsete hornplater som er silereiskap i munnen i staden for tenner; jamfør bardekval
bardekval
SUBSTANTIV
Kval i underordenen Mystacoceti som manglar tenner og i staden har barde i overkjeven; til skilnad frå tannkval
berje
VERB
Norrønt berja
Berje floke
Slå floke
Særleg om norrøne forhold; brukt resiprokt: slåst, stridast
å berjast mot Noregs konge
Dei bardest med våpen kvasse
Kaste (ideleg på), bombardere (med stein og liknande)
Treskje (med tust)