wordify
bokmålsordboka
assist
SUBSTANTIV
Fra engelsk ‘hjelpe’
I lagidrett: målgivende pasning
assistanse
SUBSTANTIV
Av fransk assistance, av senlatin assistentia; jamfør assistere
hjelp, bistand, medvirkning
Få assistanse
Med velvillig assistanse av naboen
De måtte be om assistanse fra politiet
Gå til ordforklaring for "assistanse"
assistent
SUBSTANTIV
Fra latin; jamfør assistere
medhjelper
Hun er min assistent
Tittel for person i ulike underordnede stillinger
Vitenskapelig assistent
Personlig assistent
Gå til ordforklaring for "assistent"
assistentlege
SUBSTANTIV
Lege som har en underordnet eller tidsbegrenset stilling ved et sykehus
Lege som er assistent hos en annen lege
Gå til ordforklaring for "assistentlege"
nynorskordboka
assist
SUBSTANTIV
Frå engelsk ‘hjelpe’
I lagidrett: målgjevande pasning
assistanse
SUBSTANTIV
Av fransk assistance, av seinlatin assistentia; jamfør assistere
hjelp; medverknad
Få assistanse
Programmet er laga av NRK med assistanse frå bygdefolket
Arrangørane bad om assistanse frå politiet
assistent
SUBSTANTIV
Frå latin; jamfør assistere
medhjelpar
Tittel for person i ymse underordna stillingar
Jobbe som personleg assistent
assistentstilling
SUBSTANTIV
stilling der ein jobbar som assistent