wordify
bokmålsordboka
antall
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Mengde (som kan telles)
Et ukjent antall
Det totale antall
Folk var møtt fram i et stort antall
Gå til ordforklaring for "antall"
nynorskordboka
tal
SUBSTANTIV
Norrønt tal
(abstrakt) eining ved rekning eller teljing, nytta som uttrykk for verdi
Eit stort (høgt) tal
Heile, rasjonale tal
Som etterledd i:
grunntal, oddetal, partal, primtal
Symbol eller teikn for tal (1)
Arabiske tal
Tala 3, 7 og 11
Som etterledd i:
eittal, eitt-tal, romartal, tretal
mengd, mengde, flokk
Talet på ulykker aukar
Fleire tusen i talet
Det er ikkje tal på dei (dei er tallause)
Ha tal på (ha rekning med)
I samansetningar: liste, oppgåve over personar
I samansetningar:
manntal, ættetal
I grammatikk: kategori som skil mellom eintal, total, fleirtal og liknande; numerus
Samsvarsbøying i person og tal
talar
SUBSTANTIV
Person som taler eller held tale; sjå tale, tale og jamfør tale
Vere samd med siste talar
Person som er flink til å tale
Eg er ingen talar
Person som taler ofte, som har til yrke, kall, oppgåve å tale; predikant; sjå tale
Ein kjend talar
talarliste
SUBSTANTIV
(ordna) liste over dei som er med i eit ordskifte
talarstol
SUBSTANTIV
(opphøgd) stad (med karmar og pult) som talaren står på i større forsamlingar