bokmålsordboka
ADJEKTIV
Fra tysk; jamfør anstand
Som en kan være bekjent av; ordentlig
Et anstendig arbeid
Se anstendig ut
En anstendig lønn
Sømmelig, respektabel, moralsk; til forskjell fra uanstendig
Et anstendig menneske
Et anstendig hotell
Brukt som adverb
Se til at alt går anstendig for seg
Være anstendig kledd
SUBSTANTIV
Av anstendig
Krenke offentlig anstendighet
I all anstendighet må det innrømmes at …
Ha såpass anstendighet i livet at en ber om unnskyldning
SUBSTANTIV
Følelse for hva som er anstendig
Eier du ikke anstendighetsfølelse?
anstendigvis
ADVERB
På en anstendig måte
Dette kan vi anstendigvis ikke være bekjent av
nynorskordboka
anstendig
ADJEKTIV
Frå tysk; jamfør anstand
Som ein kan vere bekjent av
Eit anstendig budsjett
sømeleg; høveleg, skikkeleg; til skilnad frå uanstendig
Eit anstendig menneske
Brukt som adverb
Vere anstendig kledd
anstendigheit
SUBSTANTIV
Av bokmål anstendighet