wordify
bokmålsordboka
alt
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, fra latin , av altus ‘høy’, opphavlig om høy mannsrøst
Dyp kvinne- eller barnestemme
En fyldig alt
Synge alt
Sanger(inne) med alt
Alter og sopraner
Dypeste kvinne- eller barnestemme i en korsats
Parti for alt i en komposisjon
Instrument i same leie som en alt
Gå til ordforklaring for "alt"
alt
SUBSTANTIV
Av tysk das All; nøytrum av all
I bestemt form: universet
Rommet og altet
Gå til ordforklaring for "alt"
alt
ADVERB
Egentlig nøytrum av all
Helt, allerede, uansett; jamfør all
altan
SUBSTANTIV
Fra italiensk, av latin altus ‘høy’
Utbygg på yttervegg på hus; balkong; jamfør veranda
Gå til ordforklaring for "altan"
nynorskordboka
alt
SUBSTANTIV
Av tysk das All; nøytrum av all
I bunden form eintal: universet
Rømda og altet
alt
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, frå latin , av altus ‘høg’, opphavleg om høg mannsrøyst
Djup kvinne- eller barnerøyst
Songar(inne) med alt
Altar og sopranar
Djupaste kvinne- eller barnerøyst i korsats
Parti for alt i ein komposisjon
Instrument i same leie som ein alt
alt
ADVERB
Nøytrum av all
Heilt, like
Alt frå ho var fødd
allereie
Han er alt reist
Alt etter
I samhøve med
Avhengig av
Alt etter som ein tar det
Alt etter kor mykje de vil gje
altan
SUBSTANTIV
Frå italiensk av, latin altus ‘høg’
Utbygg på yttervegg på hus (over første høgda); balkong; jamfør veranda