bokmålsordboka
zodiak
SUBSTANTIV
Fra latin og, gresk av, gresk zodion, av zoon ‘levende vesen, dyr’
I bestemt form: Dyrekretsen, Zodiacus
zodiakallys
SUBSTANTIV
Lyskjegle som en kan se der sola vil stå opp eller har gått ned, og som hovedsakelig er sollys reflektert fra støv og meteoritter
zodiakus
SUBSTANTIV
zodiakal
ADJEKTIV
Som gjelder Dyrekretsen
nynorskordboka
zodiak
SUBSTANTIV
Latin zodiacus, frå gresk zodiakos (kyklos) ‘dyrisk (krins)’, av zodion, diminutiv av zoon ‘levande skapnad, dyr’
Mest i bunden form: Dyrekrinsen
zodiakallys, zodiakalljos
SUBSTANTIV
Veik ljoske som strekkjer seg frå sola langs ekliptikken, og som skriv seg frå sollys reflektert frå støvkorn og meteorittar
zodiakus
SUBSTANTIV
Zodiak