wordify
bokmålsordboka
øksel
SUBSTANTIV
Norrønt ǿxl, jamfør øksle
Forøkning i buskap
avkom eller yngel, særlig av husdyr
nynorskordboka
øksel
SUBSTANTIV
Norrønt ǿxl, ǿxli ‘utvekst’
auking, oppattnying; særleg: unge krøter som er med og nyar opp att buskapen smått om senn
Bonden har eit godt øksel (mykje ungfe)
Evne til øksel (1)
Det er ikkje noko øksel i denne buskapen
avkjøme, yngel
Unaturleg utvokster på kroppen; svulst