wordify
bokmålsordboka
åverk
SUBSTANTIV
Norrønt áverk ‘(ulovlig) arbeid, voldsverk’; av verk
Foreldet, i jus: skade på fremmed eiendom
Gå til ordforklaring for "åverk"
nynorskordboka
åverk
SUBSTANTIV
Truleg eigenleg ov-
ovverk, storverk
åverk
SUBSTANTIV
Norrønt áverk ‘(ulovleg) arbeid, valdsverk’
skadeverk; særleg i jus, i eldre rettsmål: skade på framand fast eigedom
åverke, åvirke
SUBSTANTIV
Norrønt áverki m ‘gardsarbeid, ulovleg utvinning på annans grunn, valdsverk’
Arbeid med å hogge og køyre tømmer; tømmerhogst; tømmerdrift; òg: tømmer som er (ned)hogge og framført
åverking
SUBSTANTIV
Det å åverke
Forbod mot åverking utan blinking