bokmålsordboka
verft
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra lavtysk, beslektet med tysk werfen ‘kaste’, egentlig ‘sted der en snur og vender seg’
Arbeide på verft
Mange små verft på Vestlandet
verftsarbeider
SUBSTANTIV
nynorskordboka
verft, verv
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå lågtysk werf, samanheng med tysk werfen ‘kaste’; eigenleg ‘stad der ein snur og vender seg’
verftsarbeidar, vervsarbeidar
SUBSTANTIV