wordify
bokmålsordboka
vendepunkt
SUBSTANTIV
vendemål
Mat. punkt der en funksjon, kurve skifter fra å være konveks til konkav eller omvendt
I overført betydning: (tids)punkt der noe viser en klar endring
Komme til et vendepunkt i livet
1814 er et vendepunkt i norsk historie
nynorskordboka
vendepunkt
SUBSTANTIV
vendemål
I matematikk: midtpunkt i ei S-forma kurve
I overført tyding: (tids)punkt der noko viser ei klar endring
Eit vendepunkt i livet
1814 er eit vendepunkt i norsk soge