bokmålsordboka
velsk
SUBSTANTIV
Av velsk
Variant av keltisk hovedsakelig brukt i Wales; kymrisk, walisisk
velsk
ADJEKTIV
Trolig fra lavtysk, jamfør norrønt valskr ‘gallisk, fransk’, betydning 1 fra engelsk Welsh, opphavlig et keltisk stammenavn
Velsk språk
I norrøn tid: som hørte til eller kom fra romanske land, særlig Frankrike og Italia
velskbind
SUBSTANTIV
Av velsk
Bokbind med rygg og hjørner av (saue)skinn
velskapt
ADJEKTIV
Av vel
velformet; normalt skapt
Føde et velskapt barn
Velskapte hender
nynorskordboka
velsk
SUBSTANTIV
Av velsk
Variant av keltisk hovudsakleg brukt i Wales; kymrisk, walisisk
velsk
ADJEKTIV
Truleg frå lågtysk, i tyding 1 frå engelsk Welsh; same opphav som valsk
Velsk mål
I norrøn tid: som høyrde til i eller kom frå romanske land, særleg Frankrike og Italia
velskband, velskbind
SUBSTANTIV
Av velsk
Bokband med rygg og hjørne av (saue)skinn