bokmålsordboka
vekstgrunn
SUBSTANTIV
Den delen av jorda der fri luft trenger inn, og der vekstene får feste; i overført betydning:
Finne god vekstgrunn for tankene sine
nynorskordboka
vekstgrunn
SUBSTANTIV
Jord med laglege veksttilhøve; òg i overført tyding:
Finne god vekstgrunn for tankane sine