bokmålsordboka
veite
VERB
Norrønt veita
Lage veit, grøfte; lede (vann) i grøft eller renne
Veite vekk vannet
Veite dypere
nynorskordboka
veitt
SUBSTANTIV
Jamfør svensk målføre väivo ‘lus på ku’
Flugeegg
veitte
VERB
Om fluger: leggje egg
veite
VERB
Norrønt veita, kausativ til vita ‘vende i ei viss lei’
Leie bort (vatn), grøfte
Veite ut, vekk vatn
Veite vatnet frå vegen
Veite ut
Gjere (jorda) tørr(are) med grøfting