wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
vandrer
SUBSTANTIV
Se bøying
Person som går til fots
En ensom vandrer
(jente)speider i aldersgruppen 13–15 år
vandrefolk
,
vandrerfolk
SUBSTANTIV
Se bøying
Nomadefolk
vandrerheim
,
vandrerhjem
SUBSTANTIV
Se bøying
Rimelig overnattingssted for turister, særlig for medlemmer av den organisasjonen som driver disse stedene (tidligere: ungdomsherberge)
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
vandrar
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Person som går til fots
Ein einsam vandrar
(jente)speidar mellom 13 og 15 år
vandrarfolk
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Nomadefolk
vandrarheim
SUBSTANTIV
Sjå bøying
ungdomsherberge
vandre
VERB
Sjå bøying
Frå lågtysk; samanheng med
vinde
Gå (roleg)
Vandre hand i hand
I presens partisipp:
Vere fælt utspjåka
Sjå ut som eit vandrande juletre
Gå, fare frå stad til stad;
ferdast
Laksen vandrar
Vandre frå stad til stad
Vere ferdig til å vandre (budd til å døy)
Vandre ut
Ein vandrande fant
Emigrere
Stadig flytte på seg
Birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
I fotball:
Vandrande spiss
Vandrande nyre
Nyre som har forskyvd seg
Vandrande ugras
Rotugras
Lukk