bokmålsordboka
valloner
SUBSTANTIV
Fra fransk; beslektet med waliser
Belgier fra den sørlige, fransktalende delen av Belgia
vallonsk
SUBSTANTIV
Fellesbetegnelse for de franske dialektene som vallonerne taler
vallonsk
ADJEKTIV
Som gjelder, hører til vallonerne
nynorskordboka
vallon
SUBSTANTIV
Frå fransk; samanheng med walisar
Belgiar frå den sørlege, fransktalande delen av Belgia
vallonsk
SUBSTANTIV
Samnamn på dei franske dialektene som vallonane talar
vallonsk
ADJEKTIV
Som gjeld, høyrer til vallonane