bokmålsordboka
uvilkårlig
ADJEKTIV
En uvilkårlig bevegelse
Han tenkte uvilkårlig på barna
nynorskordboka
uvilkårleg
ADJEKTIV
Som skjer utan vidare; ikkje planlagd; uviljes, automatisk, spontan
Ei uvilkårleg rørsle
Uvilkårleg måtte ho snu seg
Ein blir uvilkårleg riven med