bokmålsordboka
uvane
SUBSTANTIV
Dårlig vane, uskikk
Legge seg til, legge av en uvane
En stygg uvane
nynorskordboka
uvane
SUBSTANTIV
Dårleg vane, uskikk
Ha den uvanen å avbryte folk
Leggje av uvanane
uvan
ADJEKTIV
Som ikkje er van (med noko); ukunnig, uøvd
Eg er uvan med slikt arbeid
Som ein ikkje er van med; framandvoren, uvanleg
Uvan reiskap
Uvane tilhøve, skikkar
Uvant arbeid
Det er uvant for meg å stå opp så tidleg