bokmålsordboka
utukt
SUBSTANTIV
Fra tysk, lavtysk
Seksuell handling som strider mot gjeldende lov eller moral
(be)drive utukt
nynorskordboka
utukta
ADJEKTIV
Ikkje tukta godt nok; vanseda
utukt
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, tysk
Kjønnsleg omgang eller handling som strir mot gjeldande lov eller moral; sedskapsbrot, sedskapsbrott
Drive utukt
Utukt mot mindreårige