bokmålsordboka
ustyrtelig
ADJEKTIV
Svært stor
En ustyrtelig mengde
Særlig som adverb, brukt forsterkende:
Være ustyrtelig rik
Ustyrtelig komisk
nynorskordboka
ustyrt
ADJEKTIV
Som ikkje blir styrt; utan styring
Ei ustyrt utvikling
ustyrteleg
ADJEKTIV
Svært stor, umåteleg
Ei ustyrteleg mengd
Få ustyrteleg med fisk
Som adverb:
Ustyrteleg stor, rik, mange, mykje