bokmålsordboka
Ingen artikler funnet for "usjølvstendig" i bokmålsordboka
nynorskordboka
usjølvstendig
ADJEKTIV
Som ikkje står eller kan stå aleine; lite eller ikkje sjølvstendig; lite sjølvhjelpen; avhengig (av andre)
Eit usjølvstendig folk
Ein usjølvstendig forskar
Ei usjølvstendig avhandling
Usjølvstendig verb
Verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (nemleg verba vere, verte, bli, heite, kallast, synast, tykkjast)
usjølvstendig verb
Verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (nemleg verba vere, verte, bli, heite, kallast, synast, tykkjast); Sjå: usjølvstendig