bokmålsordboka
urikkelig
ADJEKTIV
Som ikke lar seg rikke, urokkelig
nynorskordboka
urikkeleg
ADJEKTIV
Ikkje til å rikke; fast, stø, uforanderleg
Urikkeleg vedtak, avgjerd, prov, føresetnad
Gå på med urikkeleg vilje
Stå urikkeleg (fast) på sitt