wordify
bokmålsordboka
urettferdig
ADJEKTIV
Ikke i samsvar med rimelig dom, fordeling eller lignende, ikke rett og rimelig
En urettferdig dommer
En urettferdig fordeling av samfunnsgodene
usann
En urettferdig beskyldning
I religiøst språk: syndig
(Gud) lar det regne over rettferdige og urettferdige (Matt 5,45)
nynorskordboka
urettferd
SUBSTANTIV
Det å vere urettferdig (særleg 1); urimeleg(e) gjerning(ar) eller tilhøve
Urettferda i samfunnet
Det ligg mykje urettferd i denne fordelinga
urettferdig
ADJEKTIV
Ikkje i samsvar med rimeleg dom, fordeling eller liknande; ikkje rett og rimeleg; partisk
Urettferdig lærar, dommar, avgjerd, dom, fordeling
Urettferdig fordelt
grunnlaus, usann
Ei urettferdig skulding
I religiøst mål: syndig; syndefull
Gud lèt det regne over rettferdige og urettferdige (jamfør Matt 5,45)