bokmålsordboka
ulende
SUBSTANTIV
Ulendt terreng
ulendt
ADJEKTIV
Om terreng: ufarbar, uframkommelig
ulenkelig
ADJEKTIV
Av lenke
Lang og hengslet
En ulenkelig skikkelse
nynorskordboka
ulen
ADJEKTIV
ul
Fisken har vorte ulen
ulende
SUBSTANTIV
Vanskeleg lende; veglaust, ulendt terreng; villmark
Gå seg bort i (verste) ulendet
ulenke, ulenkje
SUBSTANTIV
Ulenkjeleg menneske