bokmålsordboka
uigur
SUBSTANTIV
Fra tyrkisk
Person som hører til en folkegruppe av tyrkisk avstamning i det nordvestlige Kina, Kasakhstan og Usbekistan
uigurisk
SUBSTANTIV
Språk i språkfamilien tyrkisk hovedsakelig brukt i det nordvestlige Kina og i Kasakhstan
uigurisk
ADJEKTIV
Som gjelder folkegruppa uigur
nynorskordboka
uigur
SUBSTANTIV
Frå tyrkisk
Person som høyrer til ei folkegruppe av tyrkisk avstamming i det nordvestlege Kina, Kasakhstan og Usbekistan
uigurisk
SUBSTANTIV
Språk i språkfamilien tyrkisk hovudsakleg brukt i det nordvestlege Kina og i Kasakhstan
uigurisk
ADJEKTIV
Som gjeld folkegruppa uigur