wordify
bokmålsordboka
uer
SUBSTANTIV
Norrønt ǫgr; trolig av auga
Rødfarget dypvannsfisk av slekta Sebastes, rødfisk
uerfaren
ADJEKTIV
Som mangler erfaring eller øvelse
Ung og uerfaren
uerstattelig
ADJEKTIV
Som ikke kan erstattes; svært verdifull eller kjær
Uerstattelige verdier gikk tapt
nynorskordboka
uer
SUBSTANTIV
Norrønt ǫgr; truleg av auge
Raudfarga djupvassfisk(slekt) av ulkefiskane; Sebastes; særleg: arta Sebastes marinus
uerfilet
SUBSTANTIV
uerstatteleg
ADJEKTIV
Som ikkje kan erstattast; svært verdifull, umistande
Uerstattelege verdiar gjekk tapt
Eit uerstatteleg tap