wordify
bokmålsordboka
troskyldig, truskyldig
ADJEKTIV
Egentlig ‘som skylder å vise troskap’
Barnlig tillitsfull, ukritisk godtroende, naiv
Et troskyldig barn
troskyldighet, truskyldighet
SUBSTANTIV
nynorskordboka
truskuldig, truskyldig
ADJEKTIV
Som ikkje har mistanke eller baktanke; barnleg tillitsfull; godtruande, naiv; endefram
Eit truskuldig barn
Sjå på ein med truskuldige auge
Svare så truskuldig