wordify
bokmålsordboka
trofé, trofe
SUBSTANTIV
Fra fr.; gj lat.; fra gr. tropaion ‘krigsbytte’, av trope ‘det å slå fienden på flukt’
Gjenstand vunnet for eksempel under kamp el konkurranse, ofte utstilt til pynt
Jakttrofé, seierstrofe
Dekorasjon av sammenstilte våpen
nynorskordboka
trofé, trofe
SUBSTANTIV
Gj lat.; frå gr. av trope ‘det å jage fienden på flukt’
Ting vunnen i krig, kamp, tevling el jakt (og eventuelt utstilt til minne)
Hengje opp troféa frå kampen, tevlinga, jakta
òg i sms som:
jakttrofé, jakttrofe
Dekorasjon av samanstilte våpen