bokmålsordboka
trikot
SUBSTANTIV
Fra fransk av tricoter ‘strikke’
Vevd eller maskinstrikket elastisk tøy
Ettersittende drakt av trikot (1)
Danseren i sin hudfargede trikot
trikotasje
SUBSTANTIV
Strikkevarer, klær av trikot
nynorskordboka
trikot
SUBSTANTIV
Frå fransk av tricoter ‘strikke’
Tøyeleg maskin- eller handstrikka stoff
Ettersitjande drakt av trikot (1)
Ein ballettdansar i trikot
trikotasje
SUBSTANTIV
Frå fransk; sjå trikot
Strikkevarer
trikotasjefabrikk
SUBSTANTIV