wordify
bokmålsordboka
traktat
SUBSTANTIV
Fra middelalderlatin ‘skriftlig framstilling’, egentlig perfektum partisipp av latin tractare ‘behandle’; samme opprinnelse som traktere
Skriftlig avtale mellom to eller flere stater
Slutte en traktat
Dokument som inneholder en traktat (1)
Underskrive en traktat
Religiøst småskrift
traktatbrudd, traktatbrott
SUBSTANTIV
Brudd på traktat
traktatland
SUBSTANTIV
Land som har inngått en traktat
nynorskordboka
traktat
SUBSTANTIV
Mellomalderlatin tractatus ‘skriftleg framstilling’, eigenleg perfektum partisipp av, latin tractare ‘handsame’
Skriftleg avtale mellom to eller fleire statar
Slutte ein traktat
Dokument som inneheld ein traktat (1)
Skrive under ein traktat
Religiøst småskrift
traktatbrot, traktatbrott
SUBSTANTIV
Brot på ein traktat
traktatland
SUBSTANTIV
Land som har inngått ein traktat