bokmålsordboka
tiraljør
SUBSTANTIV
Fransk av tirer ‘skyte’
Om eldre forhold: skytter
nynorskordboka
tiraljør
SUBSTANTIV
Frå fransk tirailler ‘plaffe laus’ av tirer ‘skyte’
Om eldre forhold: skyttar som tek del i kamp i spreidd orden; soldat i ei skyttarlinje