wordify
bokmålsordboka
tilbørlig
ADJEKTIV
Gjennom dansk av, lavtysk toboren ‘være passende’
Som passer seg, kreves eller er nødvendig
Ta tilbørlig hensyn
Bli tilbørlig straffet
Opptre på en tilbørlig måte
nynorskordboka
tilbørleg
ADJEKTIV
Frå dansk av, lågtysk toboren ‘vere passande’
høveleg, rimeleg; forsvarleg, påkravd; som det skal vere
Ta tilbørleg omsyn til noko