bokmålsordboka
terning
SUBSTANTIV
Norrønt ten(n)ingr, trolig av lavtysk terninc, fra latin quaternio ‘firer i terningspill’
(spille)brikke med seks like sider og øyne fra 1 til 6
Kaste, spille (med) terning(er) om noe
Liten, firkantet bit
Skjære kjøttet i terninger
Buljongterning
terningøye
SUBSTANTIV
øye, prikk på en terning som viser verdien når en har kastet
terningkast
SUBSTANTIV
Kast med terninger
I overført betydning:
Sette alt på ett terningkast
Satse alt på en gang
terningspill, terningspell
SUBSTANTIV
Hasardspill med terninger
nynorskordboka
terning
SUBSTANTIV
Norrønt ten(n)ingr, truleg omlaga av, lågtysk terninc, frå latin quaternio
Kubisk stykke med seks like sider og auga (5) frå ein til seks til bruk ved brettspel, hasardspel eller til å ta varsel med
Kaste, slå, riste terningane
Spele (med) terning(ar) om noko
Lite, meir eller mindre kubisk stykke av noko
Buljongterning
Skjere kjøt i terningar
terningauga, terningauge
SUBSTANTIV
auge, prikk på ein terning som syner verdien når ein har kasta
terningbeger, terningbekar
SUBSTANTIV
Lite beger som ein legg terningane i når ein skal kaste dei (i terningspel)