wordify
bokmålsordboka
teodicé, teodice
SUBSTANTIV
Fr.; av gr. teo- og dike ‘rettferd’; jf teo-
Filosofisk verk el lære som hevder at Gud er god og rettferdig trass i all lidelse og urett i verden
nynorskordboka
teodice, teodicé
SUBSTANTIV
Frå fransk, av gresk teo- og dike ‘rettferd’; jamfør teo-
Filosofisk verk eller lære som hevdar at Gud er god og rettvis trass i all liding og urett i verda