wordify
bokmålsordboka
tellur
SUBSTANTIV
Fra nylatin tellurium, av latin tellus ‘jorden’
Halvmetallisk, gråhvitt grunnstoff med atomnummer 52; kjemisk symbol Te
tellurium
SUBSTANTIV
Mekanisk modell som viser jordens omløp rundt sola
tellurisk
ADJEKTIV
Som hører til eller stammer fra jorden
nynorskordboka
tellur
SUBSTANTIV
Frå nylatin, av latin tellus ‘jorda’
Halvmetallisk, gråkvitt grunnstoff med atomnummer 52; kjemisk symbol Te
tellurium
SUBSTANTIV
Nylatin
Mekanisk modell til å syne korleis jorda går kring sola
tellurisk
ADJEKTIV
Som høyrer til eller stammar frå jorda