wordify
bokmålsordboka
telegraf
SUBSTANTIV
Fransk; se -graf
Apparat til fjernoverføring av budskap ved hjelp av signaler eller kodesystem
Akustisk, optisk, trådløs telegraf
telegrafalfabet
SUBSTANTIV
Alfabet med særskilte tegn som en bruker når en telegraferer
telegrafi
SUBSTANTIV
Fransk
(framgangsmåte for) overføring av budskap ved hjelp av signaler eller kodesystem
telegrafnøkkel
SUBSTANTIV
Senderdelen som telegrafisten lager signaler med
nynorskordboka
telegraf
SUBSTANTIV
Frå fransk; av tele- og -graf
Apparat til fjernoverføring av bodskap med hjelp av signal eller kodesystem
Akustisk, optisk, trådlaus telegraf
Anlegg med apparat, leidningsnett og stasjonar for telegrafi
Staden hadde korkje telegraf eller telefon
telegrafalfabet
SUBSTANTIV
Alfabet med særskilde teikn som ein bruker når ein telegraferer
telegrafbod
SUBSTANTIV
bod som ber rundt telegram
telegrafi
SUBSTANTIV
Frå fransk
(framgangsmåte for) fjernoverføring av bodskap gjennom signal eller kodesystem