wordify
bokmålsordboka
særskilt
ADJEKTIV
spesiell
Hver elev fikk særskilt behandling
Ha en særskilt interesse for noe
Som adverb:
Styret behandlet saken særskilt
nynorskordboka
særskild
ADJEKTIV
Eigenleg perfektum partisipp av skilje
Skild frå andre, teken for seg sjølv; spesiell
Gjere noko på ein særskild måte
Ha eit særskilt rom til kontor
Adverb:
Styret drøfta saka særskilt