wordify
bokmålsordboka
søsken
SUBSTANTIV
Norrønt systkin, egentlig ‘søster og bror’
Barn som har samme foreldre
Hjemme var vi fire søsken
søskenbarn
SUBSTANTIV
Barn av ens onkel eller tante, fetter, kusine
søskenflokk
SUBSTANTIV
nynorskordboka
sysken, søsken
SUBSTANTIV
Norrønt systkin(i) eigenleg ‘syster og bror’
(eit av fleire) barn som har same foreldra
Heime var vi tre sysken
syskenbarn, søskenbarn
SUBSTANTIV
Norrønt systkinabǫrn fleirtal
Barn til onkel eller tante åt ein sjølv; jamfør fetter og kusine
Barn til syster eller bror
syskenbyte, søskenbyte
SUBSTANTIV
Av byte
Det at to frå ein syskenflokk giftar seg med to frå ein annan syskenflokk
syskenflokk, søskenflokk
SUBSTANTIV
Sysken