bokmålsordboka
symfoni
SUBSTANTIV
Fra gresk ‘samklang, harmoni’, av syn- og -foni
Orkesterverk som består av flere satser
I overført betydning: variert, men samstemt hele
Fjellet i høstprakt er en symfoni av farger
symfoniker
SUBSTANTIV
Symfonikomponist
Medlem av symfoniorkester
symfoniorkester
SUBSTANTIV
Orkester med 80–100 musikere fordelt på strykere, tre- og messingblåsere, slagverk, harpe og annet
symfonisk
ADJEKTIV
Som er særegen for eller minner om en symfoni
Symfonisk dikt
Orkesterverk i én sats som søker å skildre hendelser, situasjoner, stemninger og lignende
nynorskordboka
symfoni
SUBSTANTIV
Frå gresk ‘samklang’ og -foni
Verk for orkester som har fleire (oftast fire) satsar
Skiftande, men samverkande heilskap
Målarstykket var ein symfoni av fargar
symfonikar
SUBSTANTIV
Komponist som skriv symfoniar
Medlem av symfoniorkester
symfoniorkester
SUBSTANTIV
Orkester med 80–100 musikarar fordelte på gruppene strykarar, treblåsarar, messingblåsarar, slagverk m.m.
symfonisk
ADJEKTIV
Som er særmerkt for eller minner om ein symfoni
Eit symfonisk dikt
Verk for orkester i éin sats som skal skildre hendingar, situasjonar, stemningar og liknande