bokmålsordboka
svaie
VERB
Fra nederlandsk, lavtysk
Svinge hit og dit
Trærne, stråene svaiet i vinden
Om fartøy: ligge og svinge for vind og strøm
svai
ADJEKTIV
Beslektet med norrønt sveigr ‘bøyelig’
Svakt buet innover
Være svai i ryggen
En svai linje
nynorskordboka
svaie
VERB
Frå lågtysk, nederlandsk
Svinge hit og dit; svage
Om fartøy: liggje for anker og svinge for vind og straum
svai
ADJEKTIV
Samanheng med norrønt sveigr ‘bøyeleg’
Som går inn, ned i ein boge
Vere svai i ryggen
Ei svai linje